Geschiedenis & Genealogie

Historisch en genealogisch onderzoek levert wonderlijke dingen op, onverwachte verbanden, verrassende details. Zoals de manier waarop de naam van een contractant in een document geschreven is. Er zijn aktes met verschillende schrijfwijzen van degene die het stuk dan toch gewoon ondertekent alsof het de normaalste zaak is.

En dat is het ook, want vroeger was men – ook in officiële stukken – flexibel. De persoonsnamen bewegen mee, met de uitspraak, met de gebruikte taal. Een paar voorbeelden van varianten in één- en hetzelfde document: Louwis, Louis, Louys of Margaretha, Margreta, Margrita, Margrietha of Friederich, Friderich, Fridrich.

Geschiedenisboeken en internetpresentaties wemelen van de genealogische fouten en vergissingen. Het is dan ook niet makkelijk om alle Wilhelms, Georges, Christiana’s en Maria’s uit elkaar te houden. Echter, iemand kan maar één keer zijn geboren en één vader hebben, ook leden van grote families en regerende geslachten.

Historici, archivarissen, leraren en rondleiders hebben baat bij een gedegen studie van details en familierelaties als zij hun onderzoek doen of activiteiten voorbereiden. Het vakgebied ‘geslachtskunde’ verdient serieuze aandacht en opwaardering!

Tot in de zestiende eeuw heeft de Kerk in christelijk Europa de dienst uitgemaakt, ook op het vlak van tijdrekening. Maar zelfs dan hanteert niet elke stad of regio één- en dezelfde kalender, het is afhankelijk van de start van het nieuwe jaar. Als iemand niet zelf de gebruikte kalender vermeldt, kunnen er fouten en verwarring ontstaan in de datering. Dit is veel voorgekomen.

In 1582 gaat de Paus overstag en accepteert hij het wetenschappelijk bewijs dat de dagen niet gelijk lopen met de bewegingen van de zon. Een nieuwe kalender is geboren: de Gregoriaanse, die het Westen nu – met kleine correcties – nog steeds gebruikt. Maar niet overal en altijd, zo vieren sommige orthodox-christelijke kerken Kerstmis veertien dagen later dan andere christenen.